Lingerie-ontwerpster Marlies Dekkers reist voor haar werk heel de wereld over, maar er is geen plek die ze zou willen verruilen voor Rotterdam. Binnenkort leidt ze een Belgische tv-ploeg door haar eigen stad, en op het programma staat dan een rondvaart met de watertaxi. Vandaag maakt ze alvast een proefrit.
 

Lingerie ophalen in de haven

‘Ik ken de haven nog uit de tijd dat ik net met mijn bedrijf was begonnen. Moest ik geregeld in de Waalhaven zijn om daar zendingen lingerie op te halen en bij de douane in te laten klaren. Ik had geen idee van alles wat erbij kwam kijken.’
 

Wat heeft jou tot dusver in Rotterdam gehouden?

‘Goeie vraag, want ik heb toch wel echt gezien wat er verder in de wereld te koop is, ik ben op veel prachtige plekken geweest. Fascinerend dat ik dan toch altijd weer wil terugkeren naar Rotterdam, en naar het waarom kan ik alleen maar raden.

‘Ik voel me hier in de luwte, vrij. Ik ben hier geen BN’er, dat vind ik erg fijn. Ik word toch heel gelukkig door in een mix van mensen te leven, niet alleen tussen blanken. Daar raak ik down van.
 
‘Ik woon in West, midden in the hood. Ik ben Brabantse van geboorte, maar in Rotterdam kom ik al lang. Vanaf mijn vijftiende. Een van mijn eerste vriendjes woonde toen in West. De moeilijkheden als het gaat om integratie, die ken ik. Ik heb ze al die tijd om me heen gezien. Maar het past ook bij mijn karakter om daar niet meteen voor weg te lopen, zo moeilijk als het in West soms ook was.

Korte rokjes en diep décolleté

‘Ik ben het type dat graag in korte rokjes, op hoge hakken en met een diep décolleté over straat gaat. Dat vraagt in een buurt als West wel het nodige doorzettingsvermogen. Mijn dochter heeft zo ook haar eigen ervaringen met het leven tussen al die culturen en me vaak genoeg gevraagd: “Waarom doen we dit, ik vind het eng”. Ik heb altijd gezegd: ik wil dat je weet dat de wereld niet alleen maar blank is, niet alleen maar privileged en bourgeois.
 
‘Ik heb periodes in mijn leven gehad dat ik me gemakkelijk in New York had kunnen vestigen of ergens anders waar het comfortabel is, maar ik wil hier gewoon echt niet weg. Ik voel me hier heel goed. Ik associeer Rotterdam met activiteit, met ruimte om te denken en te creëren.

‘Ik voel letterlijk lucht. Ik ben hier niet dé Marlies Dekkers maar simpelweg een lekkere chick of een oude chick, of whatever. Daar word ik veel gelukkiger van dan door me alleen met glamour en beroemdheden te omringen.’

Is Rotterdam een inspiratiebron voor je mode-ontwerpen?

‘Ja, ik vind Rotterdam heel urban. Je zit hier in een samenleving waarin het schuurt en botst, waar veel aan de hand is. Zo blijf je als kunstenaar, als ik mezelf zo mag noemen, in het centrum van de actualiteit. Ik vind dat ik er scherp door blijf. Als je geld hebt, kun je ook achteroverleunen en lekker gaan leven, maar voor mijn werk en mij gaat dat niet op.

‘Ik wil elke beat, elke heupbeweging kunnen snappen. Dat begint in de underground en dus ook heel vaak hier, in Rotterdam. En ik ben gelukkig nog op de hoogte, ik weet heel goed wat er speelt.’

Wat betekent de rivier voor jou persoonlijk?

‘Ik heb door de jaren heen gemerkt dat de combinatie stad en water voor mij een onmisbare is. Dat was het ooit helemaal niet, ik was best wel bang voor water, bang dat ik erin zou vallen. Ik had altijd het idee dat het water me riep - als een Lorelei.

‘Nu geniet ik ervan om ‘s ochtends langs de Nieuwe Maas te rennen. De mist, de zon op het water, het reflecterende licht, ik word er ontzéttend gelukkig van. Bevangen door de schoonheid. Watersteden als Miami en Hong Kong, de Hudson door New York - die vind ik allemaal ook geweldig, maar de Maas is thuiskomen.’