De zuidzijde van de Wilhelminapier wordt begrensd door de Rijnhaven. Hij is 28 ha groot en aangelegd tussen 1887 en 1895. In eerste instantie was de haven bedoeld als verblijfplaats voor de aken die ’s winters de Rijn niet op konden, maar al snel werd hij uitgediept zodat ook zeeschepen er terecht konden.

Tegenwoordig gaat de Rijnhavenbrug (bijgenaamd ‘de Hoerenloper’) die deze enorme bak water overspant alleen nog open voor vrachtverkeer dat komt laden en lossen bij de aan de kade gelegen veevoederfabriek Codrico. De watertaxi’s en de enkele vissersboot die je er nog ziet, kunnen onder de Hoerenloper door. De watertaxi’s halen en brengen er passagiers op van steiger 46 bij het Luxortheater, en we hebben in de Rijnhaven daarbij een eigen afmeereiland voor onze vloot.

Gedaanteverandering

De Rijnhaven zal de komende jaren een forse gedaanteverandering ondergaan. Zowel aan de zuid- als de noordkant ervan komen er nieuwe woontorens bij, terwijl een deel van de haven zelf wordt gedempt voor onder andere een stadspark en een stadsstrand van in totaal 18 ha. In 2024 wordt begonnen met de aanleg.

In de loop van 2020 vestigen de Verenigde Naties alvast hun ‘Global Center on Adaptation’ in de haven, een drijvend paviljoen met mogelijk ook een dito zwembad. Het centrum is opgericht om informatie te verzamelen en te presenteren over de initiatieven die wereldwijd worden genomen ter voorbereiding op de klimaatverandering.

Veel te doen

Nu al is de Rijnhaven een prettige en typisch Rotterdamse plek om een poosje rond te kijken. Er is veel te beleven in de directe omgeving: filmhuis en concertzaal Lantaren/Venster grenst aan de haven, het Nederlands Filmmuseum ligt er op steenworp afstand van, net als Katendrecht, Hotel New York en het al genoemde Luxortheater. In het hele gebied zijn tal van restaurants en terrassen om neer te strijken.

Drijvend bos

Een bescheiden attractie op zichzelf is het drijvende bos in de Rijnhaven. Twintig Hollandse iepen dobberen er in oude boeien van Rijkswaterstaat. Daarin zijn reservoirs gemaakt waar 500 liter zoet water in past, die ongeveer vier keer per jaar moeten worden bijgevuld. In 2021, als de bomen te groot worden om te blijven drijven, worden ze weer aan wal gebracht. 

De Lastdrager

Vlakbij steiger 46 staat sinds 2014 ook een replica van De Lastdrager, een robuust, bronzen beeld van Han Rehm van een gekromde man met een grote zak (last) op zijn rug. Deze zwoegende arbeider, schrijft Mirjam de Winter in haar gids 111 plekken in Rotterdam die je gezien moet hebben staat symbool voor de wederopbouw van de Rotterdamse haven, zoals de man zonder hart van Ossip Zadkine dat is voor de stad-na-het-bombardement.

In 1950 werd het beeld tegen de gevel van pakhuis De Eersteling geplaatst, aan de Rijnhaven in de wijk Feijenoord. Toen dat pand in de jaren negentig werd gesloopt, verhuisde De Lastdrager tot groot verdriet van de Feijenoorders mee met eigenaar Steinweg naar de Waalhaven. Jarenlange smeekbedes van wijkbewoners en het Centrum Beeldende Kunst om het standbeeld terug te geven aan de wijk leken tevergeefs. Totdat in 2014 de nieuwe directie van Steinweg tot ieders verrassing een replica aan de stad schonk.