Naam: Thomas Bruin. Vormt met vader Aart en broer Niels een ware familiedynastie binnen de de club van circa 100 watertaxischippers.
Op de watertaxi sinds een jaar: ‘Ik ben op de watertaxi het jongste en de laatst bijgekomen lid van de familie Bruin. De Bruintjes, worden wij genoemd: lichtbruin, donkerbruin en volkorenbruin. Ik ben dan de lichtbruine.
Groot vaarbewijs
‘Ik merkte altijd wel aan mijn vader en mijn broer hoe leuk ze dit werk vonden; ik ging ook geregeld met ze mee. Het contact met de mensen dat je aan boord hebt, verschrikkelijk leuk. Voordat ik zelf schipper op de watertaxi kon worden, moest ik wel eerst mijn groot vaarbewijs nog halen, en dat heeft dus wel even geduurd. Het is pittige leerstof.’
Eerste beroep: Sinds 9 jaar werkzaam bij de patrouilledienst van de Havendienst op de RPA15, daarvoor vanaf zijn zestiende als matroos op de binnenvaart. ‘Het heeft er van jongs af aan wel in gezeten, zeker wel. Dat komt ook door mijn vader – die heeft altijd op zee gezeten, bij Smit en bij het loodswezen. Dan mocht ik als tienjarige nog weleens een weekie mee. Ook in de vakanties werd er in ons gezin gevaren: dan ging het met onze eigen boot van Groningen tot Maastricht.
‘Mijn broer heeft nog steeds een zeilbootje waarmee we elk jaar met zijn tweeën op stap gaan. Nee, nee, dan mogen er geen vrouwen mee. Dit jaar ging het naar de Grevelingen. Lekker op zo’n eilandje zitten, kampvuurtje bouwen, biertje drinken – we zijn de beste maten. Telefoon in de hoek, lekker rauzen met een hakbijltje, beetje survivallen.
Alles op het water is ‘te gek’
‘Ik vind alles op het water te gek. Eerst was het wakeboarden, nu ben ik sinds kort begonnen met kitesurfen. Helemaal geen eenvoudige sport, maar ik als ik het een beetje onder de knie heb, wil ik het gaan doen op Zanzibar - dat schijnt het kitesurfwalhalla te zijn, een paradijs, met van die witte stranden enzo en ook maar een meter diep, want je moet nog oppassen dat je niet verzuipt hoor. Je hebt er hele groepsreizen naartoe. Misschien ook dat mijn broer meegaat, anders ga ik in mijn eentje.
Favoriete vaargebied: ‘De Veerhaven vind ik het mooist, met al die oude panden zo eromheen. Nee, tussen de taxi’s waarmee ik vaar, maak ik geen onderscheid. Het is vandaag mijn eerste dag aan het roer van deze elektrische PHW en ik vind hem prettig. Maar ik hou ook de van klassieke watertaxi’s en van de snelle.
‘Ja, ik vind de snelle toch wel het leukst, denk ik. Je komt er overal mee, je ziet alles. Maar goed, daar staat dan weer tegenover dat je op de PHW en de klassieke dan weer gemakkelijker praatjes met de vrouwen kunt maken. Ja, Niels had dus gelijk toen hij zei dat je als watertaxischipper gemakkelijk contact met ze legt. Maar ik ken mijn plaats, hoor. Niels is vrijgezel, maar ik heb keurig een vriendin sinds een poosje.’
