Naam: Moniek van der Werff

Op de watertaxi sinds: 2016

Eerste beroep: ‘Ik was schipper in de zeilende passagiersvaart en mijn man en ik restaureerden getuigde schepen. De historische schepen in de Veerhaven en de Leuvehaven, dat waren allemaal klanten van ons. Sinds mijn man is overleden, is dat restauratiewerk gestopt. Het afgelopen driekwart jaar ben ik bezig geweest met het opruimen van onze werkplaats. En heb ik natuurlijk ook in mentaal opzicht wat achter me moeten laten.’

Dorpje in de Leuvehaven

‘Nu zit ik in de verkoop van scheepsbenodigdheden, ik vaar op de watertaxi en ik heb plannen om een bed & breakfast te beginnen op mijn eigen schip in de Leuvehaven, een kastje van 36 bij 9,5 meter. Ik ben druk doende met de vereiste vergunningen. Ik heb nu al zo veel toeristen die nietsvermoedend bij me aan boord stappen. Mensen weten niet precies of mijn schip nu deel uitmaakt van het Maritiem Museum of niet. Het wordt steeds drukker hier, en er komen straks weer nieuwe woontorens bij, maar als scheepsbewoners blijven we met elkaar desondanks een dorpje vormen.’

Wat maakt het leuk om op de watertaxi te varen?

‘Het is voor mij een uitdaging om deze best wel lastige boten te besturen. En varen met passagiers blijft fantastisch, net als hiervoor in de charter-zeilvaart.’

Je bent een van de weinige vrouwelijke schippers op de watertaxi, moeilijk zo’n mannenwereldje?

‘Welnee joh, ik ben een Rotterdamse net als de meeste collega’s. En iedereen heeft me waanzinnig goed geholpen toen ik erbij kwam. Allemaal heel positief en fijn.’

Heb je favoriete trajecten om te varen?

‘Nee, ik geniet van alles als ik dienst heb. Dat begint al als ik over de Erasmusbrug naar de werf fiets. Ik geniet van de zonsondergangen tijdens een avonddienst, maar ook van het besef dat je op de watertaxi iets kunt betekenen voor mensen die Rotterdam nog moeten ontdekken.’