Naam: Ton van der Meijden

Op de watertaxi: sinds elf jaar

Eerste beroep: ‘Ik ben binnenschipper geweest op de vaart naar Zwitserland en heb twintig jaar op de verkeerstoren van de haven als verkeersoperator gewerkt. Ik ben in de binnenvaart begonnen met stukgoed en later heb ik op een tanker gevaren.’

Niets mooiers

‘Ik verkeerde toen in de gelukkig omstandigheid dat ik in verband met functioneel leeftijdsontslag op mijn 55-ste kon stoppen met werken. Maar ik wilde het water niet hoeven missen, dus was het een mooi alternatief om als schipper op de watertaxi te beginnen. Er is niets mooiers. Er zijn mensen die dit al doen vanaf 1993, toen het bedrijf werd opgericht, en ze werken hier nog steeds. Dat zegt toch wel wat.’

Je zit altijd aan het roer van de klassieke watertaxi, die vaart tussen Hotel New York, de Veerhaven en de Leuvehaven. Waarom?

‘Dat is zo gegroeid. We zijn met een stuk of vier schippers die alleen maar op deze bootjes varen. Ik doe het omdat je op de klassieker de tijd en de rust hebt om passagiers van alles over dit stukje Rotterdam te kunnen vertellen. Op de grote watertaxi’s moet je veel alerter zijn, dat gaat veel sneller. En nog een reden: het publiek dat je op dit bootje aan boord hebt, is altijd een blij publiek. Mensen die een uitje hebben.’

Jij staat bij je collega’s bekend als de man die álles weet over Rotterdam en er aan boord graag over vertelt.

‘Klopt. Er valt ook zo veel te vertellen. Ik hoef geen dag stil te vallen. Ik ken alle hoogtes van de gebouwen en de geschiedenis ervan. De New Orleans: met 158 meter de hoogste woontoren van Nederland. Het Witte Huis: de eerste wolkenkrabber van Europa, gerealiseerd voor 128duizend gulden.

‘Ik hou me er dagelijks mee bezig. Dat daar is het onderkomen van de Koninklijke Roei- en Zeilvereniging De Maas, uit 1908. En kijk hier, dit is de Lammie, nu een bed & breakfast, ooit het schip waarmee het grootste drugstransport uit de Nederlandse geschiedenis werd verscheept.

‘Verder kan ik je ook het een en ander vertellen over zaken die nog te gebeuren staan, zoals het feit dat hier vanaf de cruisterminal nieuwe cruisevaarten naar Hamburg, Zeebrugge en Le Havre zullen worden ondernomen. In mei wordt ermee begonnen, met schepen van 300 meter lang.’

Wat vinden je passagiers van buiten de stad van al die kennis?

‘Ze vinden het aanzínnig. Dat merk je aan alles, en ze komen er ook voor terug. Veel buitenlandse mensen komen af op het feit dat Rotterdam als vijfde op de lijst staat van de wereldsteden die je móet zien. Wat je ook merkt: wanneer hier vroeger de cruiseschepen aanlegden, stonden de bussen klaar om de passagiers de stad uit te rijden. Tegenwoordig blijven er een heleboel nu ze over Rotterdam hebben gehoord.

Favoriete Rotterdamverhaal

‘Een favoriet verhaal heb ik niet om te vertellen, het is allemaal interessant. Dit is de Leuvehaven, met het Boerengat de enige haven die met een deur kan worden afgesloten als het zuidwesterstorm is. De Leuvehaven - een van de oude havens in dit gedeelte waar vanouds de drankoverslag plaatsvond. Dat scheepje met die oranje achterkant, dat is van de Amstelbrouwerij, daar werd vroeger het bier mee vervoerd. Dekschuiten, daar liggen er hier diverse van.

‘En weet jij waarom er rode strepen op de Red Apple-flat zijn aangebracht? Dat is voor de Chinezen. Dat brengt geluk. Er wonen veel Chinezen in de Red Apple, en daarom is het. De stoomelevator die je daar ziet liggen: dat is nog de enig werkende ter wereld. Vroeger lag de Rotterdamse haven er vol mee. Dat schip met die rode boeg - het eerste zeilende binnenschip dat naar Basel ging…’