Remco van de Lagemaat is chef van Bistrot du Bac op het Deliplein. Met echtgenote Magdalena, hun dochtertje en teckel Sijbert wonen ze op de Wilhelminapier. Gemiddeld één keer per week pakken ze de watertaxi naar de noordoever van de Maas. Maar wat Remco betreft hoeven ze de Kop van Zuid en de Kaap eigenlijk nooit af.

Tien minuten wandelen

Hij vindt het er fijn wonen én werken. Vanaf hun appartement op de Kop van Zuid is hij met een oversteek over de Rijnhavenbrug in hooguit tien minuten wandelen op het Deliplein, waar Bistrot du Bac is gevestigd.
 

Was het vanzelfsprekend voor jou dat je jullie restaurant op de Kaap zou beginnen?

‘Nee, het was gewoon het pand waar we verliefd op werden. Maar we zijn later wel op de Kop van Zuid gaan wonen vanwege het gebied zelf. Ons uitzicht is geweldig. Waanzinnig.’s Avonds laat, na het werk, zitten we vaak op het balkon. Zó mooi, het went gewoon nooit.’
 

Ben jij Rotterdammer van geboorte?

‘Nee, ik kom uit De Betuwe. Ik woon nu elf jaar in de stad. Ik ben hier begonnen in Foodies van Herman den Blijker, en daarna in Dizzy, omdat ik naast het koken als drummer ook nog heel veel in de muziek deed. Vervolgens heb ik ik zesenhalf jaar in de restaurants van Geertje IJntema gestaan: bij Lux, Louis en als chef in La Pizza.
 
‘Ik vind La Pizza een prachtig bedrijf. Dat heeft een heel andere wereld voor me geopend. De simplicity, de liefde voor het product, het jezelf nooit gemakkelijk maken - dat heb ik daar geleerd. Ik denk dat je dat ook allemaal nog terugproeft in Du Bac.’
 

La Pizza is Italiaans, Du Bac een Franse bistro. Waarom verruilde je de ene keuken voor de andere?

‘Ik heb altijd een tweestrijd gekend: ik ben op allebei dol. Maar ik miste in Rotterdam een bistro zoals wij nu hebben. Waar kun je op zondagmiddag cassoulet eten? Waar kan je bloedworst eten? En toen we het pand zagen, wisten we: dit vráágt om een Parijse bistro. We hebben het restaurant helemaal zelf ontworpen. Waarbij de eer vooral aan Magdalena toekomt. Die kan dat gevoel neerzetten.’
 

Wat is de meerwaarde van het Deliplein?

‘De sfeer. Ik vind het heerlijk dat we een beetje buiten het centrum zitten. Toen we er begonnen, was het zoiets als een klein geheimpje, die plek. Dat brengt een vorm van romantiek met zich mee die helemaal bij het restaurant past.’

Prachtig en rauw tegelijk

‘Als je bij ons naar buiten kijkt, heb je ook het idee dat je een weekendje weg bent. Het is echt even wat anders. Het is prachtig en rauw tegelijk. Een uniek stukje Rotterdam, waar een hoop mensen op af komen. Oude en nieuwe Rotterdammers, en ook veel mensen uit andere steden. We hebben nu af en toe ook een marktje op het plein, en dan klopt het helemaal.’

Wat kan er wat jou betreft nog gebeuren op die plek?

‘Ik zou het leuk vinden als er méér op het plein zelf te doen is. Er wordt al van alles georganiseerd, maar een toffe wekelijkse markt zou er te gek zijn. Ik denk dat het alleen nog maar kan groeien. Op de eerste zonnige middag zat ons terras meteen al vol. Dan weet je weer: de Kaap - híer gebeurt het.’