Italiaan Paolo Molini logeert weer enkele dagen bij zijn broer en schoonzus in Rotterdam. Dat doet de architect uit Genua ten minste twee keer per jaar, maar met de watertaxi heeft hij tot dusver nog nooit gevaren. Gaat er nu dan toch van komen. Met een rondvaartje met de hele Hollandse tak van de familie door de haven.
 

Migrantensteden

Paolo: ‘Rotterdam en Genua lijken op elkaar. Het zijn allebei belangrijke havens, ze hebben evenveel inwoners, en het zijn van oudsher migrantensteden. Net als Rotterdam is het ook een belangrijke industriestad die ineens in trek raakt bij toeristen.
 
‘Wat Genua ook weer anders maakt, is dat ik in een heel compacte, middeleeuwse stad woon, een van de best geconserveerde van Europa. De ruimte en moderne architectuur die jullie hier hebben, die kennen wij niet. Er is tussen de zee en de bergen te weinig ruimte voor stadsuitbreiding. Wij moeten in onze regio steeds weer oude huizen en gebouwen oplappen om ze te kunnen blijven gebruiken. Dat is als restauratie- en interieurarchitect ook precies mijn werk.’
 

Wat typeert de bewoners van Genua zelf?

‘Ha, dat is een heel interessante vraag. In eerste instantie komen ze heel gesloten over, maar dat is maar buitenkant. Het feit dat ze dankzij hun haven al eeuwenlang met vreemdelingen en immigranten te maken krijgen, maakt ook dat ze zich gemakkelijk voor anderen openstellen. Als je ze wat beter leert kennen, ontdek je hun gastvrijheid vanzelf.’
 

Even buiten je Hollandse tak van de familie om, wat brengt jou nog meer naar Rotterdam?

‘Ik kwam hier al voordat mijn broer met een Nederlandse trouwde. Met andere architectuurstudenten maakte ik ooit een trip naar Antwerpen, Amsterdam, Lille en Rotterdam, waarbij jullie stad door haar dynamiek veel indruk maakte.
 
‘Steeds als ik terugkeerde, was er ook weer iets nieuws gebouwd. Ik ben een beetje jaloers op die dadendrang hier, want in Italië hebben we met het omgekeerde te maken. Ik denk dat we te vast zitten aan ons erfgoed. Dat we de moed niet hebben om met onze tijd mee te gaan.’

Doe als je broer en kom hier wonen.

‘Ehm, haha. Mijn moeder zou dat niet op prijs stellen. En ik hou te veel van mijn eigen stad. Ik zou ergens anders niet kunnen wonen. Maar ik ben al een beetje Rotterdammer geworden hè; ik ben hier nu toch zeker al voor de tiende keer op bezoek.’
 

De hamvraag dan. Zijn we er met ons Italiaanse eten op vooruitgegaan in die tijd?

‘De pizza’s van VIP’s en O’Pazzo zijn behoorlijk goed. Maar ik ben in culinair opzicht niet de typische Italiaan. Ik drink liever bier dan wijn bijvoorbeeld. Ik hou van de bieren van Kaapse Brouwers in de Fenix Food Factory. Fijne plek, lekker bier, daar kom ik voortaan ook voor naar Rotterdam terug.’